ARAŞTIRMA DOSYASI : Irak’ta Merkezi Hükümetle Kürt Bölgesi Arasındaki Su Sorunu Derinleşiyor

Dr. Seyfi Kılıç

ORSAM Su Araştırmaları Programı Uzmanı

seyfikilic

Irak’ta su sıkıntısının nedenleri arasında sıklıkla komşu devletler gösterilmeye çalışılsa da esas sorunun iyi yönetilemeyen su kaynakları olduğu açıktır. Irak’ın uzun yıllardır içinde bulunduğu çatışma ortamının doğal bir sonucu olan su yönetimindeki yetersizlik Amerikan işgalinden sonra yeni bir boyuta evrilmiştir. Saddam rejiminin devrilmesinden sonra kabul edilen 2005 tarihli anayasada su yönetimine ilişkin birtakım sorunlar bulunmaktadır. Bunların en başında geleni ise nehirleri ana kol ve yan kollar olarak ayırıp, ana kolu merkezi hükümetin, yan kolları ise Irak Kürt Bölgesel Yönetimi’nin (IKBY) tasarrufuna bırakan düzenlemedir. Havza bazında planlama ve yönetimin öneminin anlaşıldığı günümüz dünyasında farklı idari birimlerin tasarrufu altına verilen su kaynaklarının sorun çıkarmaması beklenemezdi.

Irak merkezi yönetimi ile IKBY arasında devam eden petrol ihracına ilişkin uyuşmazlık su sorununa da yansımış görünmektedir. Petrol ihracının yarattığı gerginliğin sonucu olarak Irak merkezi yönetimi IKBY’deki memur maaşlarını göndermeme kararı aldıktan hemen sonraya denk gelecek şekilde Diyala, Kerkük, Selahattin ve Bağdat’taki tarım arazileri için IKBY kontrolü altındaki barajlardan sulama için su bırakılmasını talep etmiştir. Ancak bu talep IKBY tarafından karşılanmamakla kalmamış, bizzat IKBY’de barajlardan sorumlu Genel Müdürü Akram Resul tarafından “onların sorunu, bizi ilgilendirmez” şeklinde reddedilmiştir. Irak’taki karışık siyasi ortamın ortaya çıkardığı temel sorun olan her türlü aracın diğer tarafları sıkıştırmak için bir çeşit silah olarak kullanılması sorunu maalesef su konusuna da sirayet etmiş görünmektedir. Bu konuya ilişkin bir diğer örnek 2014 yılı içinde de yaşanmıştır.

Uzun yıllardır su yönetimindeki yetersizlikler nedeniyle ciddi bir su krizi yaşayan Irak’ta vilayetler arasında suyun miktarı ve kalitesine ilişkin de ciddi ihtilaflar bulunmaktadır. Ülkedeki krizi daha çok başta Türkiye olmak üzere, yukarı kıyıdaşların faydalanmalarına bağlayan Irak’taki yetkililer artık komşu vilayetlerin Fırat ve Dicle nehirleri sularını daha aşağıda yer alan vilayetleri düşünmeden kullanmalarını da dile getirmeye başlamışlardır. Fırat ve Dicle nehirlerinin birleşerek Şat ül-Arap’ı oluşturdukları Basra vilayetinin, suyun miktar ve kalitesindeki bozulmaların yol açtığı sorunlara en çok maruz kalan vilayet olarak, komşu Dikar (Nasıriye) vilayetini uyardığı görülmektedir. Basra valisi Majed Al Nasrawi’nin, Dikar vilayetindeki faaliyetlerden dolayı Basra’ya ulaşan suyun miktar ve kalitesinin oldukça kötü hale geldiğini belirterek, komşu Dikar vilayetini akaryakıt göndermemekle tehdit ettiğine yönelik haberler basında yer almaktadır.

Bu durumun ortaya çıkardığı gerçek ise Irak’ın acil bir şekilde tüm ülkeyi kapsayacak bütüncül bir su yönetimine geçmesinin gerekliliğidir. Önümüzdeki dönemlerde IKBY ile de benzer sorunlar yaşanacağı beklenmektedir. IKBY’nin Dokan ve Darbendikan barajlarından sulama amacıyla su bırakmayı reddetmesi sorunun ciddileşmeye başladığını göstermektedir. Dicle nehrinin Irak’tan kaynaklanan birçok kolu IKBY’nin kontrolü altındaki topraklarda yer almaktadır. Bu konuda IKBY’nin anayasal dayanağının da olduğu da dikkate alındığında, ülke içinde su kaynaklarından faydalanmaya ilişkin önümüzdeki sulama mevsiminde ciddi bir krizin ortaya çıkacağı beklenmektedir. Dicle nehri ana kolu üzerinde bulunan Musul Barajı’nın da IKBY sınırları içinde olmamasına rağmen fiilen IKBY’nin kontrolünde olduğu da dikkate alınması gereken bir durumdur.

Suyun siyasi amaçlarla kullanılması sadece Irak iç siyasetinde yeni uyuşmazlık alanları açmakla kalmayacak, farklı etnik gruplar arasında da mevcut güvensizlik ortamının pekişmesine ve uzun yıllar sürmesine yol açacaktır.

ARAŞTIRMA DOSYASI : ORSAM Yönetici Özeti 24 Şubat – 02 Mart 2014- SAYI : 26

ORSAM Y�netici �zeti 24 �ubat – 02 Mart 2014 SAYI 26.pdf

ARAŞTIRMA DOSYASI /// Libya Devriminin Üçüncü Yılı : İstikrarsızlık, Darbe Girişimleri ve Siyasi Kriz

Nebahat Tanrıverdi O Yaşar

ORSAM Ortadoğu Uzman Yardımcısı

17 Şubat 2014’de Libyalılar başarısız darbe çabaları, protesto gösterileri, çatışmalar ve siyasi istikrarsızlık tartışmaları gölgesinde Muammer Kaddafi’nin devrilmesinin üçüncü yıldönümünü kutladılar. Son üç yılda kimileri bölgede demokratikleşmenin ancak deyim yerindeyse sıfırdan başlayan Libya’da mümkün olduğunu dile getirdi, kimileri ise devletin çökmesi illetinden ötürü güvenlik sorunlarına ve Cihatçı örgütlere dikkat çekti. Birbirinden taban tabana zıt olan görüşlerin muhatabı olan Libya’da yaşananlar ise Libya üzerine tartışmaların devam edeceğini gösteriyor. Öte yandan başarısız da olsa darbe girişimleri Libya’da siyasetin ne kadar çalkantılı olduğunu bir kez daha gösterdi.

14 Şubat 2014 sabahında tümgeneral Haftar’ın küçük bir televizyon kanalından yaptığı marşla başlayan darbe konuşması dikkatleri Libya’ya çevirdi. Özellikle Mısır’daki darbenin ardından Libya’nın da benzer bir yola girip girmeyeceği en büyük merak konusu oldu. Günün ilerleyen saatlerinde Haftar’ın darbe denemesinin başarısız olduğu anlaşıldı, fakat Libya’da darbe yapılabilir mi sorusu sorulmaya devam ediyor. Çünkü Haftar’ın darbe girişiminden birkaç gün önce Libya hükümeti darbe girişimini engellediklerini duyurmuştu. Yani ülkede Haftar’dan önce başkaları da darbe yapma hazırlıklarına girişmişlerdi. Kaddafi’nin iktidara darbe ile geldiği ülkede konunun hassasiyet taşıdığı aşikâr. Lakin ülkede herhangi bir grubun darbe yaparak iktidarı ele geçirme ihtimali ise oldukça düşüktür. Haftar’ın çabasını da başarısız hale getiren şey, mevcut hükümetin kudreti değil, Haftar’ın darbe için kullanmak istediği ordunun buna muktedir olmamasıydı.

Libya ordusunun darbe yapmasını engelleme çabası Kaddafi döneminin en önemli önceliklerinden biriydi. Özellikle 1987 tarihinden itibaren Kaddafi, orduyu bir dizi reformun öznesi haline getirmişti. Devrim komisyonları aracılığıyla ordu üzerinde kontrol mekanizmaları oluşturulması bu reform çabalarının başlangıcı olmuştu, fakat reform çabaları geniş çaplı cadı avı ile sonuçlanmıştı. 1993 yılında Kaddafi’nin Hava Kuvvetlerinde görevli üst düzey askeri idam ettirmesi Libya’daki cadı avının en çarpıcı örneği olmuştu. 90’ların ikinci yarısından itibaren Kaddafi bir yandan Libya ordusunu, mensubu olduğu Kaddafi aşiretinin kontrolüne verirken diğer yandan da teknik anlamda orduyu güçsüzleştirdi ve pasifize etti. Ordunun sahip olduğu tankların ve silahların mühimmat depolarında çürümeye terk edilmesi, Kaddafi’nin oğullarının kontrolü altında bazı özel askeri birliklerin giderek güçlendiği döneme denk gelir.

Libya ordusu bu nedenledir ki 2011’de başlayan iç savaşta kurumsal bütünlüğünü koruyamamış ve mevzilerini terk etmek zorunda kalmıştı. İç savaşta Kaddafi askeri üstünlüğünü Libya ordusundan çok özel askeri birliklere, yani lejyonlara borçluydu. Ancak bu lejyonlar Afrika’daki diğer ülke vatandaşlarından oluşan paralı askerler oldukları için iç savaş sonrası dönemde tamamen ortadan kalktılar. İç savaştan sonra yeni iktidarın elinde eski rejimden miras, merkezi ve düzenli bir ordu bulunmuyordu.

Öte yandan Geçici Libya Ulusal Konseyi’ne bağlı askeri birlikler aşiretlerin ve irili ufaklı siyasi grupların kontrolünde milis güçlerden ve silahlandırılmış sivillerden oluşmaktaydı. Bu askeri yapı merkezi koordinasyondan yoksundu ve tüm iç savaş boyunca da siyasi çekişmelerden doğrudan etkilendi. Nitekim muhalifler başarıya ancak dış müdahale sayesinde ulaşabildiler. Bu dağınıklık ve merkezi komuta eksikliği iç savaş sonrası dönemde de devam etti ve bugün de aksini iddia etmek mümkün değil. Ülkedeki askeri birliklerin gevşek bir şekilde entegre edilmesiyle tesis edilen bugünkü Libya ordusu ile milislerin İçişleri Bakanlığına bağlanmasıyla elde edilen emniyet güçleri, ülkenin siyasi yapısında da yaşanan aşiret çekişmesinin muharebe alanları halindeler. Sonuç itibari ile şimdilik ülkede ne tek bir gücün “zor kullanma tekeline” sahip olması mümkün ne de herhangi bir grubun zor/güç kullanarak diğer grup ve aşiretleri bastırması, siyasal alanın dışına itmesi ya da itaate zorlaması mümkün.

Hal böyleyken Haftar ve bazı ordu mensuplarının darbe girişimini açıklamak için ülkedeki duruma daha dikkatli bakmak gerekiyor. Ülkede yaşanan siyasi kriz, sokak siyasetinin ivme kazanması ve aşiretlerin milisler aracılığı ile özerklik ve merkez üzerinde otorite sahibi olması durumu, ordu içerisinde bazı isimler tarafından “darbe” için fırsatlar oluştuğu yönünde okunmuştur.

Öncelikle darbe teşebbüslerinin gerçekleştiği dönem aynı zamanda ülkede siyasi krizin ve çözümsüzlüğün en görünür hale geldiği dönemdir. Ocak 2014’te Ali Zeydan hükümeti hem kabine içinden hem de dışından baskılara maruz kalmıştı. Libya Milli Genel Kongresi’nde güvenoyu yoklamasının hükümet lehine sonuçlanması, kabine ortaklarından Müslüman Kardeşlerin siyasi kanadı Adalet ve İnşa Partisi’nin beş bakanını çekmesine engel olamamıştı. Kabinenin yenilenmesi üzerinde tartışmaları beraberinde getiren bu gelişmeye ek olarak Siyasi Tecrit Yasası yüzünden de siyasi tansiyon oldukça yükselmişti. Yasanın kapsamının çok geniş tutulması Milli Genel Kongre’deki taraflar arasındaki rekabeti çetinleştirmekle kalmadı, süreci de büyük ölçüde tıkadı.

Kangren haline gelen siyasi krizin yanı sıra, ülkede devrimin yıldönümüne doğru protesto gösterileri de hız kazanmıştır. Siyasi kriz ve güvenlik sorunlardan bunalan Libyalılar, kongre içinde siyasi krizi çözemeyen taraflar ve federasyon taleplerini yenilemek isteyen aşiretlerin seslerini duyurmak için Libya devrimin seneyi devriyesinde sokak siyasetine yüzlerini dönmeye başlamışlardır. Sokağın nispeten hareketlendiği bir dönemde Libya’da bazı aktörler sokakta da kendini gösteren hoşnutsuzluğu kullanarak taraftar toplayacağını düşünmüştür. Keza Haftar’ın darbe açıklamasını yaptığı günün ilerleyen saatlerinde “top Libya halkında” demesi de bunu desteklemektedir. Ancak Libya’da, sokağı da belli bir grup etrafında toplamak şu an için mümkün görünmüyor.

Son olarak aşiretlerin milisler aracılığı ile özerklik ve merkez üzerinde otorite sahibi olması durumu, aşiretler ve milislerin desteğiyle iktidarın darbe ile ele geçirilebileceği beklentisini güçlendirmiştir. Bu beklenti Libya’nın tarihsel deneyimin doğal bir sonucudur, çünkü Yeşil Devrim’in başarılı olmasında Kaddafi’ye verilen desteğin rolü oldukça önemliydi. O günün şartları içerisinde krala karşı aşiretlerin ordu içerisindeki darbeci genç subaylara destek vermesinin hem ekonomik hem de siyasal gerekçeleri bulunmaktaydı. Bir zamanlar Kaddafi’ye yakın bir isim olarak bilinen Haftar’ın o dönemdeki gibi darbeye destek verecek aşiretlerin çoğunlukta olacağına dair beklentisi olduğu düşünülebilir. Ancak şartların bugün 1970’lerden pek çok açıdan farklılık arz etmesi, mevcut darbe teşebbüsünün akıbetini de farklılıklaştırdı.

Libya’da Kaddafi döneminde idari yapının bel kemiğini aşiretler arasındaki konsensus/uzlaşı oluşturuyordu ve her idari birimde aşiretler çok güçlüydü. İç savaş sırasında merkezin çökmesiyle birlikte aşiretlerin etkin olduğu idari yapı dağılarak kendine ait ordusu ve idari yapısına sahip özerk birimlere bölündü. Hala varlığını koruyan bu durum hem Libya’da ciddi istikrarsızlığa neden olmaktadır hem de siyasi krizi daha da derinleştirmektedir. Öte yandan bu durum ülkede güçlü merkezi bir idarenin kurulmasını da güçleştirmektedir. Hatta milis güçlerinin İçişleri Bakanlığına bağlı birimler haline getirilmesi bu parçalanmışlığın devlet erkine daha da nüfuz etmesine neden olmuştur. Geçtiğimiz yıl içinde Başbakan Zeydan’ın bu milis güçlerince kaçırılması olayı da devletin bu durum karşısındaki çaresizliğini fiili olarak ortaya koymuştu. Ancak Libya’daki mevcut durum aynı zamanda darbe olasılığını da azaltmaktadır, çünkü milis güçleri ile aşiretler de merkezi bir gündem ile ortak hareket etmemekte, farklı çıkarlar doğrultusunda ayrışmaktalar. Her ne kadar Haftar yaptığı çağrının bazı aşiret ve milis güçlerince destekleneceğini umsa da beklenilen cevap gelmedi, çünkü Yeşil Devrimin yapıldığı dönemde Libya’daki aşiretleri bir araya getiren ortak düşman ve ortak amaçlar bugün mevcut değil.

Öte yandan ordu içerisinde bazı isimlerin fırsat olarak gördüğü mevcut krizler ve sorunlar varlıklarını hala devam ettiriyorlar. Siyasi Tecrit Yasası, yol haritası, anayasa ve seçim tarihi gibi belli başlı konuların odağında siyasi kriz varlığını koruyor. Anayasa Komisyonu üyelerinin değişmesi ise kutuplaşan Libya siyasetindeki derin ayrışmaların masada çözülmesi için yeterli olacağa benzemiyor. Milis güçlerinin ön plana çıktığı “başarısız devlet” sorunu da hala Libya’daki siyasi aktörlerin en temel sorunu ve uzun vadede de en zorlu görev olmaya devam edecek. Aşiretlerin birer taraf olduğu siyasi ve ekonomik mücadele de bu görevi daha da zorlu hale getiriyor. Genel olarak bu koşullar Libya’daki bazı aktörler için “iktidarı zor kullanarak ele geçirme” seçeneğini ön sıralara taşıyacaktır. Fakat gene aynı nedenlerden ötürü herhangi bir aktörün başarılı olma ihtimali oldukça düşüktür. Bu gibi çabaların artarak devam etmesi, Libya’daki sonuçları krizin derinleşmesi, düşük-orta ölçekli çatışmaların artması veya Libya’da yeni bir iç savaşa neden olabilir. Bu ihtimallerin ciddiyetle değerlendirilmesi ve toplumsal uzlaşıya yönelik gerekli adımların atılması Libya’daki geçiş sürecinin selameti ve ülkenin geleceği açısından önem arz etmektedir.

ARAŞTIRMA DOSYASI : ORSAM Yönetici Özeti 17 Şubat – 23 Şubat 2014 – SAYI 25

ORSAM Y�netici �zeti 17 �ubat – 23 �ubat 2014 SAYI 25.pdf

FİLM DÜNYASI : Görünce Hemen Filmi Aklınıza Gelen 21 Ünlü Kostüm

Artık birer sembol haline gelmiş, Cadılar Bayramı partilerinin gözbebeği, görür görmez filmi/kahramanı çağrıştıran kostümler huzurlarınızda, Duvarımdaki Afişler‘den dev hizmet! Bir zamanların modası: Matrix pardesüsü Giydiğiniz anda karizmatik olduğunuz yanılgısına düştüğünüz (Matrix işte, bunların hiçbiri gerçek değil) ve Neo gibi eğileceğim diye belinizi kırmanıza yol açan uzuun pardesü. Giyilen son takım eşofman: Kill Bill’deki sarı eşofman 90′larda çocuk olmayı bıraktığımızdan ve artık zorunlu beden dersi hayatımızdan çıktığından beri takım eşofman giymiyoruz. Ama Uma Thurman giyiyor, bir de o kıyafetle katliam yapıyor ya, hop o cırtlak sarı gözümüze karizmatik gözüktü bile. Bir cadılar bayramı partisi klasiği: Alex’in pantalon askısı ve bastonu Ikonik olma özelliği kazanmış olan nadide parçalar Clockwork Orange’dan geliyor: Pantalon askısı, beyaz gömlek, baston, şapka ve tek gözdeki uzun kirpikler. Kravat takan liseli kızların bihaber oldukları moda: Annie Hall takım elbisesi Canımız, cananımız sevgili Woody Allen klasiği Annie Hall’da Annie’nin vurdumduymazlığını dışa vuran ama kırılganlığını saklayamayan, bir de Diane Keaton’a çok yakışan takımlar. Seksi olmanın ucundan dönmek: Wednesday Addams’ın okul önlüğü İki yandan örülmüş uzun siyah saçların tamamladığı bu kostüm yanlış ellerde kötü emellere alet edilebilir ancak bize Christina Ricci’nin delici bakışlarını hatırlatıyor. En sevdiğimiz kaybeden: Michael Cera’nın Juno kostümü Bir hipster filminden çok ötesi olan ve gönüllere taht kurmuş Juno’da Michael Cera’nın canlandırdığı Paulie Bleeker’in koşu kıyafeti. Çılgın kostüm çılgınlığı: The Royal Tenenbaums’daki neredeyse tüm kostümler Bir Wes Anderson klasiği, karakterleri akılda kalıcı kostümlerle donatma durumunun belki de en bilineni. Margot’un kürkü, Chas ve oğullarının kırmızı Adidas eşofmanı, Richie’nin saç bandı “Sen neden insan kostümü giyiyorsun?”: Donnie Darko’daki tavşan kostümü Bir dönemin gençliğine damgasını vurmuş, tabir-i caizse bizim jenerasyonun Catcher in the Rye’ı, Donnie Darko’nun hayalürünü (!) tavşan kostümü. En sevdiğimiz serseri: Dude ve bornozu Bir vurdumduymazlık harikası olarak bornozla gezmek, elde bir bardak White Russian olmazsa tamamlanamaz. Kız saçlarına naaptın!: Clementine’in saçları Eğer rengarenk saç deyince aklınıza ilk gelen filmin Eternal Sunshine of the Spotless Mind olmadığını iddia ederseniz, inanmayız. Bir deli işi: Dr. Frank-N-Furter’in günlük ev kıyafeti Fazla söze gerek olmayan örneklerimizden. Bu kadar alalede bir kostüme, ilk bakışta The Rocky Horror Picture Show dedirttirebilmek de bir meziyet elbette. Ben takıma Reservoir Dogs demem takımlar 5 adet olmayınca Tek başına hiçbir şey ifade etmeyen bu kostümü bir de 4 arkadaşınızla bir örnek giyin ve sokakta yürüyün bakalım ne olacak. Çaktırmadan seks sembolü: Princess Leia’nın esaret kostümü Bir dönemin fark etmeden en seksi bulduğu kostüm, bildiğiniz bikini, bilmediğiniz Princess Leia. Kostüm olarak bebek: Hangover Kim derdi ki bir adet güneş gözlüğü, bir de kanguruda taşınan bebek bize bol alkolü çağrıştıracak. Bir dahilik göstergesi olarak terlik: Mark Zuckerberg Madem dahiyim o halde sokaktaki adam dahil herkese bunu göstermeliyim: Ayakkabı seçmekten daha önemli işlerim olduğunu söylemiş miydim? Bir Cumartesi gecesi Show Tv klasiği: Temel İçgüdü ve o beyaz elbise Fazla söze ne hacet, o ikonik sahnede Sharon Stone’un üzerinde beyaz bir elbise vardı, evet. Bir efsane: Breakfast at Tiffany’s Yurdum kızlarını uzun ağızlıkla sigara içme modası olmaması sebebiyle üzüntülere atan film ve güzeller güzeli Audrey Hepburn’un en ünlü kostümü. Bir başka Cadılar Bayramı klişesi: Grease Yere sigaranızı atıyor, acemice ayağınızla eziyorsunuz, yanınıza bir de arka cebinde tarak taşıyan jöleli bir erkek aldınız mı, tamamsınız. Rayban gururla sunar: Blues Brothers Evet gözlükler hala moda, biliyoruz. Ama takan herkes bir John Belushi değil, onun da farkındayız. Eldivenimi takarım cinayetime bakarım: Drive’daki Ryan Gosling Ryan Gosling herhangi bir listeye girmese, Drive’ın Driver’ı eldiveninden ve cancanlı montundan ayrı düşünülse olmaz. Sizi gidi ahlaksız Disney prensesleri: Spring Breakers bikinileri ve kar maskaleri Filmden çok konuşulan kostümleri ve o kostümleri giymiş (çıkarmış) bulunmuş oyuncuları ile Spring Breakers olayı.

FİLM DÜNYASI : Memleketin Siyasi Gündemine Kıyasla Naif Kalan 7 Komplo Teorisi Filmi

Geekyapar tayfası olarak, kendimizi birden gündemin verdiği şevkle, oyunlara, filmlere, dizilere yönelirken bulduk. Artık bir gerçek hayattan kaçma arzusu mudur, “Daha iyisi mümkün” sanrısı mıdır bilmiyoruz ama gittiğimiz yerlerde de hep gündemi gördük. Dizi izleyelim dedik, bir baktık ki TV tarihinin en esaslı 10 lobisini yazıyoruz. Oyun oynayalım dedik, Başbakana iyi ki Bilal var dedirttirecek 5 oyun baba oğul ilişkisini derlerken kendimizi buluyoruz. Ya olmadı, sinemaya verelim kendimizi dedik, bir baktık ki en ideal, olması gereken, dürüst gazetecileri anlatan filmleri izlemiş, yazmışız. E çizgi roman? Orada da umduğumuzu bulamadık, tuttuk siyasi tarihimizin çizgi romanlardan beter silinip tekrar yazıldığına 3 kanıt yazdık. Aslında hep böyle değiliz, arada oyunlarda aşk konusunda falan da değiniyoruz ama işte durum böyleydi baktık kaçarı da yok, bunu Listelist’le de paylaşmalıyız dedik. Son iki aydır izlediğimiz komplo filminden sonra bir daha aynı heyecanlı gözlerle bakamadığımız “zamanının” vurucu komplo filmlerini listeledik. Buyurmaz mısınız? Melekler ve Şeytanlar Eskiden: Vay arkadaş, Illuminati Papalığa sızmış, yok bak bak Camerlengo Illuminati’yi kullanıyormuş! Şimdi: Paralel devletler, çiftliklerde goriller, millet nerelere sızdı, kimin kimi kullandığının haddi hesabı yok. Camerlengo nedir, yazık! Syriana Eskiden: Petrol firmaları, istihbarat birimleri, devlet adamları iç içe geçmiş, of işe gel! Büyük komplo! Şimdi: “10 milyon doları da George Clooney’e verdik, onun da biraz şeyi var. Evet babacım!” Charlie Wilson’ın Savaşı Eskiden: Aaaa aa! Amerikan Kongre üyesi adam mücahitlere, teröristlere destek yolluyormuş yuh! Şimdi: Beyler yardım TIR’ına şu üç RPG’yi de atın… Yer kaldıysa iki lokum C4 var, iteleyin! Devlet Düşmanı Eskiden: Adam komployu ortaya çıkartacak korkusuyla hayatını mahvettiler, yazık be! Şimdi: Şimdi en son Ahmet Şık’lar, Hanefi Avcı’lar falan ne kadar ceza almıştı? Aralık ayından beri kaç polis görevden alınmıştı? Komplo Teorisi Eskiden: Bir adam gerçeği ortaya çıkardı, yayılmasın diye devlet onu şiddet yoluyla susturuyor, aa! Şimdi: “Alo, Fatih! Hep biz mi söyleyeceğiz bunları?” Serpico Eskiden: Dürüst polise yapmadıklarını bırakmadılar, yozlaşmanın bini bir para, bu kadar da olmaz! Şimdi: Aralık ve Ocak aylarında görevden alınan polis sayısı 4000′i geçti. Bin Dokuz Yüz Seksen Dört Eskiden: Ya her şeyi izliyorlar, her şeyi dinliyorlar baksana? Büyük Birader’den korkulur! Şimdi: Ohoo… Sen koymazsan biz alırız Facebook’tan beybi, siz rahat olun!

MİZAH : Serde Yalnızlık Olduğunun Anlaşıldığı 21 Vicdansız Durum

Öyle küçük bir an gelir “Yalnızlıktan kusucam” dersin, öyle bir an gelir dilin lal olur bir şey diyemezsin. Listede göreceğiniz anlar da işte ikisinin ortası. Yeni keşiflere, “Olum ben galiba yalnızım lan” dertlerine gark eder. Yani “Ölüm gibi bişi olur ama kimse ölmez” Telefonun şarjı 3 gün gittiğinde “Oldu olacak Nokia 1100″ kullanayım dedirtir. Cumartesi gecesi son turlarda Cumartesi gece saat 11′den sonra atılan her mesaj ‘son turdur’ Eşyalarla sohbet konusu derinleştiğinde “Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılırsa yalnızlık olmaz” tweet’leri boğazınıza kadar geldiğinde +yalnızlık paylaşılmaz – paylaşılırsa yalnızlık olmaz mk +book — beyzaaaa xd (@kan_beyza) February 18, 2014 “Olum bu ne güzel şarkıymış la” lafını söyleyecek biri olmadığında Kendinizi yolda yürürken o mikrofon arabalardan çıkan seçim şarkılarını dinlerken bulduğunuzda 889028373 yorum almış bir paylaşıma yorum yaptığınızda Çift kişilik yatağa çapraz yattığınızda Çapraz yatmak deyimini “Çapraz yatıyorum yatakta” dizeleriyle literatüre kazandıran Sertap Erener’e de teşekkür borç biliriz. Durduk yere en son 6 sene önce konuştuğunuz dersane arkadaşına mesaj attığınızda Vahimmiyet göstergesidir. “All I Need Is Tek Başına Sinemaya Gitmek” deyip iki çiftin arasında film izlediğinizde Komikli video izleme serüveni ‘Charlie bit me’yi bulduğunda Yurt odasının kapısına “Ne olursan ol gel, konuşuruz” yazdığınızda İstiklal Caddesi ya da Kadife Sokak’ta avareye bağladığınızda Sık gerçekleşir. Zile basmak yerine kapıyı anahtarla açtığınızda Dev. ”Bir rüya gördüm çok acayipti” diyecek biri olmadığında Çünkü anlatacak biri bulunduğunda rüya unutulacaktır Sosyal ağları lafa buladığınızda Ne kadar mutlu hayat o kadar az tweet. Tek başına derbi izlediğinizde Boyun devrilsin Dany. Televizyondaki yarışma programını izlerken sandalyeyi döndürerek jüriye bağladığınızda Allah düşmanımızın başına vermesin. Sevdiğiniz dizinin üst üste sekizinci bölümü izlendiğinde Eğer ertesi gün sınav yoksa sıkıntı var. Son model bir kahvaltıcı yerine iki zeytin bir poğaçadan medet umduğunuzda Çünkü kahvaltı kalabalıktır. Greenpeace, Unicef çalışanlarınla sohbet etmeye niyetlendiğinizde Yok artık.

MUCİTLER DOSYASI : Geçmişte Kaldığına Sevindiğimiz İcatlara Dair Belge ve Bulgular

Geçmiş Gazete haberlerinde göze çarpan ve Türkiye’de zamanında gazetelere konu olmuş saçma icatlar ve bunlarla bağdaşan değişik araştırmalarla yüzleşmeye hazır mısınız? Şimdi bunlar bizim ne işimize yarayacak, karnımızı doyuracak mı? Bu soruların cevabını istiyoruz! Cevap veremiyorsanız, mucitliği bırakınız Allah aşkına. Mesela buse derecesini ölçen alete ne gerek var? İşte bunlar hep Amerikalıların oyunuydu. Ama bu sefer dünyaya hakim olamadılar. 1963′te öpüşen çiftlere takılan ve öpücüğün şiddetini ölçen bir alet icat ettiler. Alete göre eğer bir çift kötü öpüşüyorsa, bu çift ölü balıktır. Öyle bir öpüşeceksiniz ki, alet “WOWEE” sinyalleri versin. Aletin neden tutmadığını tahmin etmek güç değil. Dünyada kötü öpüşen insan sayısı, iyi öpüşen insan sayısından çok daha fazla. Kim böyle bir aletle rezil olsun ki? Aleti 3 hayırla yolluyor, bir daha da karşımıza çıkmamasını öneriyoruz. Rakının toz hali mi? Tutmaz hocam “Eyüblü” İsmail’in azmine hayranız doğrusu. 70′li yılların çılgın akşamcısı, her an her yerde çaktırmadan rakı içmek istemiş. Kendisi aynı zamanda eski bir kimyager. Akşamcılığını ve kimyagerliğini harmanlayarak ortaya çıkardığı icat ise “TOZ RAKI”. Pahalıya mal olduğundan “İçki Bakanlığı” maalesef bu ürün için patent vermemiş. Şuna bakın, İsmail ürettiği toz rakıdan içerken nasıl da sevimli. Önce karnınızı doyurun 2000′li yıllara yaklaşırken, bu sefer de Japonlar boş işler peşindeydi. İşin en acı tarafıysa, bu ürün tutmuştu: Sanal Bebek! Yüzlerce insan bu Sanal Bebek’lerden aldı ve onları düzenli olarak besledi. Çoğu insan kendi açlığını unuttu ama onu doyurmayı ihmal etmedi. Doğru dürüst beslemeyince ölen bu bebekleri gömüp mezar başında ağlayanlar bile olmuştu. Neyse ki birkaç sene işinde topluca öldüler piyasadan kayboldular. Karadenizli Temel’in müthiş icadı Bir kilit düşünün ki her anahtar o kilidi açabiliyor! Her anahtarın açabildiği bir kilit icat eden Temel, bu icadıyla artık anahtarını kaybedenlere ve kapıda kalmalara bir son verdi. Bir dakika! Burada bir yanlışlık var… Eğer her anahtar o kilidi açarsa… Bilemedik. Yorum yapamıyoruz şu an… Temel, biz bunu almayalım ya. Vallahi bak. Bırakın şu meredi Sigara içtikleri yetmezmiş gibi, bir de bunu okulda yapmaya kalkışan öğrenciler daha baştan kaybetti. Acaba mini mini birler, çalışkan ikiler dumanı nereye gizleyeceklerdi? Bir de adını ‘Çaktırmaz’ koymuşlar. Hiç belli olmuyor ne olduğu, evet. Senelerin ihtiyacı meğer çoktan üretilmiş Her seneye bir ‘su ile çalışan oto’ eğlencemize bu mucit 1976′dan katılıyor. Uçan daireleri meğer insanlar kullanıyormuş Kıvırcık salatadan sigara Bu müthiş buluş da 1965′te 3 Türk gencinden gelsin! Hem yemeğim olsun hem pastam dursun 1967′de zararsız sigara için hala bir umut var. E yuh artık, abarttınız! Sigara sağlığa zararlı değil, bilakis faydalıdır! “O neydi gız” tepkisine yol açacak otomobil Geveze kadınlar için bilimsel açıklama Daha az yaşıyorlarmış. Tek boynuzlu inek ihtiyacımız da giderildi Hem de ta 1930′larda… İngilizce anlıyorum ama konuşamıyorum diyenler için Neyse ki tüm bu icatlar için 1975′te yetkililerden açıklama da geldi Bu da 1964′te Türkiye’deki netleşmiş rakam Ama yine de üzülmeyin Çünkü 1986′dan yüreklere su serpen şu haber geldi.

MİZAH : Kişisel Gelişimin Doruk Noktalarında Olmak İsteyenlere 2 2 Nasihat :))

Kişisel gelişim ömürlük bir olay. Öyle iki kitap okudum, ben oldum demek olmaz. Bu konuda kanaat önderi olmuş bireyleri yakından takip etmeli, özellikle topluma mal olmuş sanatçıların nasihatlarını emizlemeli, benimsemelisiniz. Facebook’da karşımıza çıkan Popüler Enfeksiyon hesabı da bu konuda sürekli takip etmeniz gereken ünlüleri sıralamış. Çok da iyi iş yapmış. Not: Kurulan cümlelerin her birinin gerçek olduğunu üzülerek belirtmek isteriz. Açık sözlü olun Karşı olun Genelleyin Bir konuda uzman olun Kendinize güvenin Değişmeyin Hayat zor yerden sorarsa kafa karıştırın Seviyorsanız gidin konuşun Korkularınızla yüzleşin Yolunuzu kaybettiğiniz anlarda kalbinize güvenin Korkmayın İyi niyetlerde bulunmaktan çekinmeyin Kucaklayıcı olun Çok içmeyin Mantar yemeyin Kimyasal kullanmayın En az bir yabancı dil öğrenin Kendinizi bilin Açıklayıcı olun Gerektiğinde veda edin Zevkleriniz olsun

ŞİİR DÜNYASI /// 20 Dev Şiiriyle Bir Usta Şair : Murathan Mungan

“Hayatım, içimden geçen cümleler içinde geçti…” diyor şair. Çocukluğumun ilk yıllarını Mardin’deki taş evde paylaştığım ve yıllar sonra yeniden karşılaşma fırsatı bulduğum bir güzel insan, bir büyük kalem ustası Murathan Mungan bugünkü konuğumuz. 1955 tarihinde İstanbul’da dünyaya gelmiş, Mardinli bir ailenin çocuğu. İlkokul, ortaokul ve lise yıllarını Mardin’de geçirmiş; Mardin Lisesi’nden mezun. Mardin eserlerinde sıkça kullandığı mekanlardan birisi. Bu çevrenin taşıdığı farklı kültürel yapıyı, insan olgusunu eserlerine başarılı bir şekilde yansıtıyor. Biz de Murathan Mungan şiirleri derledik sizlere, şiirlerin altlarına da ‘içinden geçen cümleleri’ serpiştirdik şairin. Eskidendi Çok Eskiden Hani erken inerdi karanlık, Hani yağmur yağardı inceden, Hani okuldan, işten dönerken, Işıklar yanardı evlerde, Eskidendi, çok eskiden. Hani ay herkese gülümserken, Mevsimler kimseyi dinlemezken… Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken, Eskidendi, çok eskiden. Hani hepimiz arkadaşken, Hani oyunlar tükenmemişken, Henüz kimse bize ihanet etmemiş, Biz kimseyi aldatmamışken, Eskidendi, çok eskiden. Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken, Hani körkütük sarhoşken gençliğimizden, Daha biz kimseye küsmemiş, Daha kimse ölmemişken, Eskidendi, çok eskiden. Şimdi ay usul, yıldızlar eski Hatıralar gökyüzü gibi gitmiyor üstümüzden Geçen geçti, Geçen geçti, Geceyi söndür kalbim Geceler de gençlik gibi eskidendi Şimdi uykusuzluk vakti. “Takvim düzeni herkes için aynı olsa da, zaman herkesin içinde başka türlü ilerler.” Bu Ne Biçim Hayat Bu ne biçim Postacı Üç defa çalıyor kapıyı Bu ne biçim kel Hem merhemi var Hem sürmüyor başına Bu ne biçim biçimler İstediğiniz kadar çoğaltılabilir Memleket çok müsait buna Örneğin yeni bir komşu taşındı karşıya Bir baktım Fahriye Abla! Kırk yıllık bir rötar yapmış Erzincan Treni Ben gelmişim şu yaşıma O ise şiirdeki yaşından gün almamış daha Benimki ne biçim hayat Uymuyor ne gördüklerime ne duyduklarıma ne okuduklarıma Ben ne biçim benim Ne kendime benziyorum Ne başkalarına “Huzurluyum. Mutluluk benim için hiçbir zaman önemli olmadı. Daha çok rastlantı gibi yaşadım mutluluğu. Kısa anların hediyesi gibi. Yaşamın karşıma çıkardığı bazı anlar benim için mutluluk demekti, o kadar…” Yalnızlık ben ne zaman yalnız kaldım, bilmiyorum ne tuhaf, vaktim olmazdı yalnızlığı bunca bilirken kendimi hiç yalnız sanmazdım çevremde hep birileri vardı, ben hep birilerinin yanındaydım günler belirsiz bir gelecek için neredeyse kendiliğinden hazırlanırdı aramızda habersiz gidip gelen gündelik armağanlarla kendi kendini taşıyan bir ırmağın akıntısında hayat bizi kendi sahillerimize ulaştırırdı bazı evlerden taşınırdık, bazı insanlar girip çıkardı hayatımıza bazı mektuplar alırdık, bazı sözler, çiçek selamları sonraları bazı tanıdıklarımızın ölümleriyle de karşılaştık elde olmayan nedenle sudaki halkalar gibi genişleyen küçük alınganlıklardan büyük dargınlıklara vazgeçişler, unutuşlar, kayıplar birbirimizi çok sevdik hep yıllarla azala azala… “Çocukken bir geyiğe tutulmuşum, tam olarak bilemiyorum ama üç dört yaşlarında olsam gerek. Günlerce geyik sayıkladığımı gören babamın sonunda sabrı tükenmiş. Mazıdağı’nda bir geyik yakalayıp düze indirmiş, Mardin’e eve getirmiş… Bende derin, sızılı bir izi kalan belki de ilk sevdam o geyiğedir…” Eski Aşklar eski aşklarım neredesiniz? Hepinizi çok özledim. şimdi birdenbire bir köşeden çıkıp bana, yalnızca, Merhaba, deseniz, o zamanlar hiç mutlu etmediğiniz kadar mutlu edersiniz, bir zamanlar bütün ağladıklarımı geri verebilirim size sağ olun demek isterim, sağ olun, sağ olun sanki beni yeniden sevdiniz ama biliyorum, pis bir yağmur başlıyor, şemsiyem yok yanımda, yağmurda yürümekten nefret ederken, yürümekte ısrarlıyım gene de isterseniz, kederdeki bütünlük, diyelim buna ne kadar ıslansam, o kadar çıkacağım sanki bir zamanlar çok daha bütün olduğumu sandığım o yıkanmış zamanlara… “Sen beni sevmedin ya… Ben de gidip herkesi sevdim ve herkese böldüm kendimi… Herkese az az düştüm… Ve kimseye yetmedim…” Ah Mardin… yeni değil keşfine gençlik verilmiş gerçekler her zaman yalnızdım kitaplar kadar yalnız yalnızca yalnızlığımdan gürültücü bir kalabalık yaptım herkes için farklı aldanışlar, kurtarılmış hayatlar yok pahasına her zaman yalnızdım yanardağlar kadar yalnız ey kafiye sevenler, şimdi beni gökyüzünde bir yıldız sananlar, yanıldınız! nankörlük etmeyeyim gene de, yalnızlığımı daha az hissettiğim anlarım oldu yalnız evimde hep aynı anda çalar telefonla kapı gene öyle oluyor; hiç yalnız bırakmazlar beni yalnızlık bilgisiyle çatılmış arkadaşlıkların korunaklı gölgesinde yalnızlık için çalar telefonlar kapılar İstersen bana uğra, ya da, Akşama buluşalım ölmeden yapacak çok iş var… “Mardin, benim için sızılı çağrışım. Hem derin bir yurtsama: çocukluğum, ilkgençliğim, ilk aşkım; yeni yetmeliğin, dünyayla yüzleşmenin ilk sarsıntıları; ıskalanmış zaman parçaları, teğet geçmiş olanaklar, toyluğun sarsak adımları.” Yağmur Taneleri Damla düştü toprağa cemre misali En büyüleyici pırıltısıyla dün akşam, Mis gibi kokusuyla büyüleyen etrafı Eksikliğini hissettiğimiz ama söyleyemediğimiz, Tek tek ama beraberce kardeşcesine Göl gibi derler ya işte öyle durgun ve sessiz Üzüntülerini paylaşırlar sevinçleri paylaştıkları gibi, Lisanlarıyla sevgiden bahsederler hep Esintisinde bir sam yelinin bir ömür boyu, Rahatlatıyor tüm sevgiye muhtaçları şu yağmur taneleri. “Onca şarkı, onca film, onca roman ama sevmeye yetmez; Herkesin kalbi…” 80 sonrası Türk şiiri içinde çok önemli yer tutan Mungan; tiyatro oyunları, senaryo, öykü, deneme türlerinde de birçok yapıt ortaya koymuş, özellikle şarkılaşan eserleri büyük ün kazanmıştır… Aşk Yeniden Aşk yeniden Akdeniz’in tuzu gibi Aşk yeniden Rüzgârlı bir akşam vakti Aşk yeniden Karanlıkta bir gül açarken Aşk yeniden Ürperen sahiller gibi Aşk yeniden Kumsalların deliliği Aşk yeniden Bir masal gibi gülümserken Gözlerim doluyor Aşkımın şiddetinden Ağlamak istiyorum Yıldızlar tutuşurken Gecelerin şehvetinden Kendimden taşıyorum Aşk yeniden Bitti artık bu son derken Aşk yeniden Aynı sularda yüzerken Aşk yeniden Rüya gibi bir yaz geçerken Aşk yeniden Unutulmuş yemin gibi Aşk yeniden Hem tanıdık, hem yepyeni Aşk yeniden Kendini yarattı kendinden “Aşk kapıyı çaldığında hemen açma… Bazıları, çocuklar gibi zile basıp kaçıyor…” Sevgilim… Sevgilim, yetimim benim, aylar nasıl geçiyor zaman hiç geçmezken kapılar kapalı, dünya buzlu cam uyuşmuş gözlerimin önünde hayat akıp gidiyor, hiç kımıldamadan ikimizin yerine dinliyorum sevdiğin şarkıları siyah tişörtünü giyiyorum yatarken gömleklerini, kazaklarını, kokunu senin rüyalarını görüyorum, ölür gibi uyurken gün boyu elimde kahve fincanı kapıyı açmıyorum telefonlara çıkmıyorum başını bekliyorum, geleceği olmayan hatıraların Sevgilim, yetimim benim, nasıl da kayıtsız gülüyorsun hayata öldüğünden haberi yok fotoğraflarının “Azı karar olmadı hiç sevmelerimin hep çoğu zarar dedikleri kadar sevdim…” İstersen Hiç Başlamasın İstersen hiç başlamasın Bu hikaye eksik kalsın Onca yaraların ardından Yeni bir aşk yaratamazsın Örselenmiş bir çocukluk İşte benim bütün hikayem Kaç sevda geçse de yüreğimden Bu yıkıntıları onaramazsın İstersen hiç başlamasın Geç kalmışız birbirimize Yanlış kapılarda geçmiş bunca yıl Dönemeyiz artık ilk gençliğimize İstersen hiç başlamasın Söz verelim kendimize “Aramaktan vazgeç demiyorum, bulmaktan vazgeç…” Aşk Özeti zaman zaman anlardın aşk özetini zamanın içinde aşk olmasaydı böyle yanmazdın böyle serzenmezdin aşk özetinde seni seni bulmazdım…. “Zamanı yıllarla tartanlar yanılırlar hiçbir şey tartılmaz başka bir şeyle, hatta çoğu zaman kendiyle bile yaşanır, içini tohuma bırakır… Geçer gider geçmez sandıkların bile…” Kırılgan Kırılgan bir çocuğum ben Yüreğim cam kırığı Bütün duygulardan önce Öğrendim ayrılığı Saldırgan diyorlar bana Oysa kırılganım ben Gözyaşlarım mücevher Saklıyorum herkesten Ürküyorlar gözümdeki ateşten Ürküyorlar dilimdeki zehirden Ürküyorlar o dur durak bilmeyen Gözükara cesaretimden Diyorlar: Bir yanı sarp bir uçurum, Bir yanı çılgın dağ doruğu. Oysa böyle yapmasam ben Nasıl korurum içimdeki çocuğu? Bir yanım çılgın nar ağacı Bir yanım buz sarayı. “Kırılmış bir bardaktan etrafa saçılmış cam parçasıysam, üstüme basmaya çalışanların ayaklarını kanatmak zorundayım.” Fırtına Bak işte yaklaşıyor fırtına Bak yine yükseliyor dalgalar Yollardan sonra Yıllardan sonra Şarkılar söylüyor çocuklar Yollardan sonra Yıllardan sonra Yeniden yan yana onlar Ne geçmiş tükendi Ne yarınlar Hayat yeniler bizleri Geçse de yolumuz bozkırlardan Denizlere çıkar sokaklar “Kış başlıyor sevgilim, hoşnutsuzluğumun kışı başlıyor.” Yadigâr Ne zaman onu düşünsem sektirmeyen muşta, içe dönük gönül burcunda doğanlardandı çıktığında yola, vakitlerden kırlangıç yıldızların adsız kervanları için tutulan defterlerde adına rastlandı çok sonra ipek örtülere bürünmüştü mağrur ve vahşi ne yapsa sığmaz, arta kalırdı çocuktum, yollarına çıkardım başımı okşar geçerdi, esmerdi elleri belki ona sebep ben en çok esmer sözcükleri sevdim oysa onları okşayacak zamanı olmadı acıkmış gözleri yıldızlara bakıyormuş bir dere kenarında bulduklarında onu vuran mermi benim de bir yerim kaldı. “Yokluğunda her sabah bozuk bir günaydın atıyorum çocukluğumdan kalma eski kumbarama. Geldiğinde sana güzel bir hoş geldin almayı planlıyorum.” Olmasa Mektubun Olmasa mektubun, Yazdıkların olmasa Kim inanırdı Senle ayrıldığımıza. Sanma unutulur, Kalp ağrısı zamanla Her şeyi unutarak Yaşanır sanma. Neydi bir arada tutan şey ikimizi Birleştiren neydi ellerimizi Bırak bana anlatma imkansız sevgimizi Sevmek birçok şeyi göze almaktır. Baksana geçmişe, Ne çok anıyla yüklü Nerde o taverna, Nerde sinema Harcanmış zamanlar Yeniden yaşanmaz ki; Geç kaldıktan sonra Arama boşa! “Hatırlamak için bir hafızamız varken, unutmak için elimizde hiçbir şeyin olmaması; hayatın bize attığı en büyük kazıktır .” Terk Eden Kimdi kimdi kalan Giden mi suçludur her zaman? Ne zaman başlar ayrılıklar Dostluklar biter ne zaman Her geçen gün bir parça daha Aldı götürdü bizden Aynı kalmıyordu hiçbir şey Değişiyordu her şey Kendiliğinden Artık çözülmüştü ellerimiz Artık bölünmüştü yüreğimiz Birimiz söylemeliydi bunu Ötekini incitmeden Kimdi giden kimdi kalan Aslında giden değil Kalandır terk eden Giden de Bu yüzden gitmiştir zaten “Şimdi bir mevsim değil, koca bir hayat girdi aramıza. Biliyorum ne sen dönebilirsin artık, ne de ben kapıyı açabilirim sana.” Tanınmış Zaman zaman seni şimdi tanıdım her şeyi kaybettikten sonra zaman seni kullanamadım kendime tanıyamadım seni zaman suçumu biliyorum senin işini yapmaya kalktım zaman ayrıldım ayrıldım, ayrılamadım zaman ne yaptım ben ben ne yaptım? “Kurşun sesi kadar hızlı geçer yaşamak: Öyle zordur ki, kurşunu havada, sevgiyi de yürekte tutmak.” İki Yemin Ben hep çabuk çekilen tetiğe yaşadım Yemin ettim Yüreğimdeki ve bedenimdeki Bütün yaralar adına Yüzünün kuyusuna düştüğüm kuytuda Sana olanca aydınlığım ve karanlığımla baktım Aşktan yorgun düştü dinim Dağıldı kehribarım Gül ve buğday yetiştiren Ömrüm adına yemin ederim ki: Ben seçmedim bu ölümü Kaçmasan vurmayacaktım “Dört tane gerçek dost edin, tabutunu taşısın yeter…” Kırmızı kaypak manşetler, sağır katalogları, karnaval biletleri kendini tanımanın korkusu sürekli bir canlı yayındasınız girdabı olmayan yüreğin sireni duyulmaz elbet mekanlar lunapark, hayat çarpışan otomobiller görüntünün kumbarasında hafızanız beş kuruş alarma yakın hiçbir kırmızıya düşmemiş yolunuz bindiğin düş atı yorulmuş oysa üstündeki binici çoktan değişti sana sormadan kendine uygun bir ayna bile bulamadan kalakalırsın baktığın boşlukta bakarsın baktığın kadarsın bundan sonrası geç kaldığın yerlerdeki korunma duyguna bağlı anlarsan, anlamanın anlamazsan, anlamamanın boşluğundasın İşte şimdi kırmızı! “Alçalan insanların yükselen değerlerinden uzak duruyorum.” Göç Yolları Söyleyin dağlara rüzgara Yurdundan sürgün çocuklara Düşmesin kimse yılgınlığa Geçit vardır yarınlara Göç yolları Göründü bize Görünür elbet Göç yolları Bir gün gelir Döner tersine Dönülür elbet En büyük silah umut etmek Yadigar kalsın size Yol verin kanatlı atlara Sürgünden dönen çocuklara Ateşler yakın doruklarda Geçit vardır yarınlara Dağılsak da göç yollarında Yarın bizim bütün dünya “Bir gün gelir, dünyanın bir yerinde yıllarca senin haberin olmadan yaşamış birine bütün hayatını anlatmak istersin.” Gelme baktığın yerde karanlık bir tomurcuk bırakıyorum çarşılar avuçlarında aykırı sokakların lisanı adımlarında gelme, geldiğinde her şey yitiriyor kendini vurgun: ölümlerin en kostağı vurgun ölümlerden kaçkın yanımız konaklarda boğulmuş eski bir ana şöyle buyurur: sen seç kendine bir hayat ve öylesine yaşa, nasılsa kaldığın yerden vurgun sürdürür ve hep bak kendine bir örnek aynalara asi bir suret bırak baktıkça gözlerin kendini öldürür… “Yalnız biri olsun isterken, ‘yalnız biri’ oldum istemeden.”